Bedelli askerlik görevimizin ilk 1 haftasında kalkıp kahvaltımızı ettikten sonra eğitim alanına geçerdik. Eğitim alanında ilk 1 haftalık süreç içerisinde çok büyük bir eğitim almadık. Biz eğitim alanına gittiğimizde kayıt işlemleri bitmeyenler hangi işlemleri bitmediğine göre sıraya giriyorlardı. Bu sıraya girenler arasında buddym de oluyordu. Biz eğitim alanında onları bekliyorduk. Bildiğiniz bekliyorduk yaptığımız tek şey çukur inşaatı oldu ya da tanışmak oldu.
Çukur İnşaatı Başlamıştır
Eğitim alanında beklerken oturduğumuz yerden bir birimiz ile tanışıyorduk ve konuşuyorduk. Neyin ne olduğunu anlamaya çalışıyorduk. Bu sırada ellerimiz boş durmasın diye toprak ile oynuyorduk.
Samsunlu bir kardeşimiz vardı oturduğu yerde normalde de genelde çukur açarmış. Burada bizimle sohbet ederken de eli boş durmadı aldı eline bir dal ve çukur açmaya başladı. Onu gören dövmeli arkadaş da kendine bir çukur açmaya başladı. Etrafı oyuk ortada bir yükselti olan değişik bir çalışma yapmıştı dövmeli.
Burası Rönesans Holding, Samsunlu senin çukuruna benzemez diyor. Tabi bu sırada İzmirli Isparta’da üniversite okumuş bir kardeşimiz ağzında sigarasıyla ayakta inşaat sürecini izlemeye başlıyor. İnşaat izlemek zaten milli sporumuz diyebilirim.
Bu kardeşimizin hareketini gördükten sonra inşaat sahasındaki tüm müteahhitler, inşaat mühendisleri ve ırgatlar projelerine bakarak bir rahatlama sigarası içtiler. Bundan sonra tüm sigaralar Samsunlu kardeşimizin çukuruna gömüldü. İmam kardeşimiz geldi ve sigaraların duasını ettik.
Çocukluğumdan beri arabalara olan ilgim babam sayesinde başlamıştır. Araba manyağı seviyesinde bir ilgim var ancak bunu her ortamda dile getirmem. Teknolojiye ve bilgisayara olan ilgim kendimi tanımaya başladım başlayalı oldu. Şimdi ise kendimce kod yazabilen bir bilgisayar mühendisi olarak çalışıyorum.