Hayatımda gördüğüm en garip içtimaydı. Bizim bölüğün tüm takımları saat 21 civarında bahçedeki yerimizi almıştık. Aslında tam yerimiz de değil. Herkes takımında ancak kol olarak karışık olarak duruyorduk. Bir kısmımız giyinmişti bir kısmımız sivil kıyafet ile duruyordu. Elimizde poşetler ya da sivil eşyaları olan vardı. İlk gece sayımı yapılacaktı yani bu gün kaç kişi kayıt edilmiş kaç kişi yatakhaneye girecekti bunun sayısı alınacaktır.
İlk Gece Sayımı
Her piyade er bir yerde sırada duruyordu ancak kimse durduğu yerin gerçekten doğru yer olup olmadığını bilmiyor. Tüm komutanlar eve gitmek yerine mesai yaparak başımızda kalmışlardı. Bu onlar için de sıradışı bir durum sayılırdı. Alt tarafı bir içtimaydı onların yaşadığı olayların yanında ne kadar basit bir olaydı ancak saat kaç olmuştu ve hala sayı alınamamıştı.
Aslında tüm problem şuydu: 1 Temmuz 2020 tarihinde girmesi beklenen bizim bir çoğumuz (ben hariç) geç saatlerde teslim olmuştu ve sayı bir yerden sonra kaçmıştı. İşte bunu yeniden tutturmak ve düzene koymak gerekiyordu ki bir çoğumuz başka yerdeydi.
Biz piyade erler olarak bu karışıklılığın içinden çıkabilmek için (tamam belki bizim hatamızdı) komutanlarımıza bakıyorduk. Ancak komutanlar kendi arasında bir fikir birliğine varamamıştı. Hal böyle olunca bir grup komutan 4 say çök diyordu (bu ne demek henüz bilmiyorduk) bir kısmımız isim soyisim sayarak bağırıyordu bir grup ne yapsak diye düşünüyordu.
Komik bir durum ortada vardı. Bir ayağa kalkıyorduk bir çöküyorduk. Bir burda diye bağırıyorduk bir yerimizi değiştiriyorduk. Bu komik gecede uzaktan kendimizi izlemek çok izlerim.
Yazı serisinin devamı için bedelli askerlik kategorisini takip etmeyi unutmayın yeni yazılar gelecektir en kısa zamanda.
Çocukluğumdan beri arabalara olan ilgim babam sayesinde başlamıştır. Araba manyağı seviyesinde bir ilgim var ancak bunu her ortamda dile getirmem. Teknolojiye ve bilgisayara olan ilgim kendimi tanımaya başladım başlayalı oldu. Şimdi ise kendimce kod yazabilen bir bilgisayar mühendisi olarak çalışıyorum.